...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Μπερδεμένη, μα γελαστή Ανάσταση!!!


Έκανα ένα τελευταίο τσιγάρο και βγήκα απ' το αμπάρι...


Είχε φύγει ο χειμώνας κι η συννεφιά απ' τον ουρανό... 


Τα σύννεφα όμως παραμένουν πάνω απ' το λιμάνι μου. 
Γι' αυτό έπρεπε να σπάσω τις αλυσίδες απ' τις άγκυρες 
που με κρατούσαν δέσμιο στο χτες... 


 
Η άνοιξη δεν κράτησε για πολύ τα καλά της ρούχα... 
Θαρρώ πως έδωσε εύκολα τη θέση της στο καλοκαίρι, 
έτσι για να ξεσκάσει, λες και δε μπορούσε ν' αντέξει 
τα τετριμμένα "πρέπει"... 
Δε χρειάστηκε δεύτερη σκέψη, ούτε πολύς χρόνος 
για να 'ρθω κοντά σου...



 Ξέρεις πόσο μου λείπεις τους χειμώνες... 
Όταν μένεις μακριά μου για να κάνεις 
τις τρέλες σου...
 Το μόνο που βρήκα δίπλα σου ήταν κάτι φίλοι μου, 
που κάθε μέρα στο λιμάνι μιλάμε για σένα... 


Ξέρεις βέβαια ότι μ' αρέσει να ξαπλώνω στη γη 
και να σ' αφουγκράζομαι... 


Νόμιζες ότι θα δίσταζα να πέσω στην αγκαλιά σου; 
Αφού ξέρω ότι σ' αρέσει να σε ζεσταίνει το κορμί μου... 
Παρόλο που με μούδιασε η παγωνιά σου, 
εγώ γι' άλλη μια φορά, σου παραδόθηκα.... 


Δε σταμάτησα στιγμή να σε κοιτάζω, ακόμα κι όταν 
έφυγα από δίπλα σου... 
Σ' άφησα για να κρατάς ένα όμορφο σκαρί, 
θαρρώ πειρατικό, έτσι, για να σου κουρσεύει 
τη ματιά... 
  

...έτσι όπως κι εγώ είμαι καθημερινά μπροστά σου, 
κουρσάρος της ψυχής σου, μα λατρεμένος σου 
αφού το τιμόνι της το 'χω εγώ... 


Πάσχα το είπαν οι πολλοί, και το ερμηνεύουν σαν 
μετάβαση... Πάντα θ' ανασταίνομαι, και πάντα 
η αγάπη μου θ' ανασταίνει κι εσένα! Κι ας έχω 
για ψυχή μονάχα ένα μικρό βαρκάκι... 
Θα 'ναι για πάντα αγκαλιά σου, θάλασσά μου!!! 



Ανάσταση ψυχής και υγεία εύχομαι σε όλους!!! 
Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα Αυτού 
που μας έδωσε να ξέρουμε, τι είναι αγάπη...

2 σχόλια:

  1. Τι όμορφος και γλυκός ο χαιρετισμός σου ποίημα και δόσιμο ψυχής μου κάνει,και ο οβελίας δίπλα στο σκαρί:))

    Χρόνια Πολλά και καλά εύχομαι η ανάσταση ψυχής που προσδοκούμε όλοι να μην αργήσει!

    Να'σαι καλά και να τη χαίρεσαι
    όσο θέλεις την αγαπημένη μας:))

    Φιλιά νησιώτικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια καλά γεμάτα υγεία και αγάπη zoyzoy μου!!! Ας ελπίσουμε ότι η ανάσταση δε θ' αργήσει...
    Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...