...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Γελαστά, μόνο για άντρες...και καλή χρονιά!


Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Τα ξενέρωτα που (ευτυχώς) δε σας "έκατσαν"
για ρεβεγιόν σ' έχουν κουράσει...
Έχεις τάχα ξεχαστεί απ' το απόγευμα
σε μια απασχόλησή σου, που αυτή την θεωρεί βαρετή...
Χαμήλωσε τα φώτα...
Άσε τα λαμπιόνια του δέντρου να φωτίζουν περισσότερο...
Βάλε χαμηλά τη μουσική, βγάλε απ' το ψυγείο τη ροζ σαμπάνια
κι αφού ίσως δεν τα καταφέρνεις καλά με τη μαγειρική
σέρβιρε τα ορντέβρ που παράγγειλες απ' το χλιδάτο εστιατόριο...
Οπωσδήποτε ν' ανάψεις κεριά!
Πάρε τα ποτήρια σας και πλησίασε την προσφέροντάς της το...
Άφησε τη μουσική να συνοδεύει τα τελευταία λεπτά της χρονιάς
και προσπάθησε να 'σαι ευχάριστος, ερωτικός θα 'λεγα,
χωρίς ν' αναφέρεσαι σε ποδοσφαιρικά, πολιτική,
πεθερικά και οικονομικά ζητήματα... Απλά, αφήσου...
Καλή Χρονιά λοιπόν κι ευτυχισμένο το 2009!!!


Υ.Γ: Οι παραπάνω οδηγίες επιτυγχάνουν 100%
αν δεν είσαι παντρεμένος και δεν υπάρχουν παιδιά
στο σπίτι. Σε κάθε άλλη περίπτωση ενδεχόμενα ξεφύγουν
τον έλεγχο με επώδυνες επιπτώσεις στην υγεία σου...


(Barry White "never,never gonna give you up")

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Καλά Χριστούγεννα...με οργή και μίσος!


Από παιδί σιχαινόμουν τις γιορτές και τα πανηγύρια...
Μου την έδινε στα νεύρα το επίπλαστο της "χαράς των ημερών",
όταν οι πιο σιχαμεροί του ανθρώπινου είδους επικαλούνταν
την αγάπη γι' αυτές τις μέρες, προκειμένου να εξυπηρετήσουν
εαυτούς με marketing, πολιτική, εξαπάτηση
και γενικά ότι έχει να κάνει με την ιδιοτέλεια.
Μπαμπάδες που παραμυθιάζουν τα παιδάκια τους
με την χοντρόκωλη καρικατούρα
της cola που την αποκαλούν Αη Βασίλη,
εμπορικά κέντρα στολισμένα αηδιαστικά φωταγωγημένα
κατασπαταλώντας ενέργεια, μπαμπάδες που τάχα ξεφεύγουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας
φορτώνοντας την κωλο-πιστωτική...
Πάλι σπασίκλας θα γίνω...
Ας αφήσουμε το παραμύθι του κοκκινοχοντρόκωλου εμβλήματος...
Το παιδί θα εκτιμήσει αλλιώς μια κίνηση
προσφοράς από το γονιό του.
Ας μη δηλητηριάζουμε με το αθώο αυτό ψέμα
τη σχέση μας με το παιδί.
Αφού μοιραία θα το ανακαλέσουμε αύριο.
Δεν αγοράζεις με χρήμα την ευτυχία ούτε την αγάπη ενός παιδιού!
Ασχολήσου, παίξε μαζί του, κυλίσου στο πάτωμα όπως αυτό,
κάνε το να σε νιώσει δικό του...
Σταμάτα και κοίτα το στα μάτια...
Είναι εύκολο να καταλάβεις τι πραγματικά θέλει!
Εσένα, μόνο εσένα και μια αγκαλιά...
Δωσ' του αγάπη κι έχει τα πάντα!

Κλείνοντας θέλω ν' αναφερθώ στο μαύρο χάλι που μας δέρνει...
roadartist αγανακτισμένη μου 'στειλε αυτό)
Δε θα πω γι' αυτούς τους Άχρηστους που μας κατακλέβουν με τον αρχηγό τους να παίζει playstation και να ζει ως άλλη Lara Croft στο Tomb Raider μη αντιλαμβανόμενος τι συμβαίνει γύρω...
Δε θα γράψω άλλο για Κινέζους και αγώνες
αφού ξέρω πια ως που μπορώ να φτάσω...
Δε θ' αναφερθώ στα φασιστοειδή που τραβώντας τ' όπλο
(τ' οποίο τους δώσαμε για να μας προστατεύουν)
πυροβολούν και σκοτώνουν τα παιδιά μας.
Οι "γιορτές" και οι "μέρες αγάπης" που εξαγγέλει ο κάθε Μαλ*κας που φωτίζει δέντρα, που διαχειρίζεται τις τύχες μας,
που παίζει την Ελλάδα μου στο playstation...
Αυτές λοιπόν οι "γιορτές" και οι "μέρες αγάπης" δε θα φτάσουν ποτέ ξανά στο σπίτι του Αλέξανδρου, του Μιχάλη, του Σωτήρη, του Γιάννη κι όποιου άλλου παιδιού δολοφονήθηκε ή δολοφονείται κατ' εξακολούθηση και καθ' οιονδήποτε τρόπο από σας,
τα ίδια, γνωστά, μαύρα σκυλιά!
Εύχομαι πένθος βαρύ να σκιάσει τα πλούσια σπιτικά σας,
κι όσα κλέβετε και κλέψατε να γίνουν συμφορές
που θα σας χτυπάνε αλύπητα...

Υγεία σ' όλους τους υπόλοιπους συνανθρώπους, ευλογία, ευτυχία κι αληθινή αγάπη...
Είναι το μόνο όπλο ενάντια στην κάθε κρίση!
Καλά Χριστούγεννα!

(Μάνου Χατζηδάκη "Τα παιδιά κάτω στον κάμπο")

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Το γελαστό, κατάλληλο "φάρμακο"...


Μέσα στην απέραντη οργή κι αγανάκτηση,
βλέποντας την εξέλιξη της κοροϊδίας
να ξεπερνάει κάθε προηγούμενο
για τα "σκάνδαλα προς διαλεύκανση"...
Κι έχοντας θυσιάσει ένα μικρό παιδί για
να καλύψουν όλο αυτό το όργιο,
ενώ παράλληλα παρέχεται κάθε
προστασία στο δολοφόνο (δες εδώ)...
Διαπίστωσα ότι τελικά το "φάρμακο" υπάρχει!!!
"Φυτρώνει" στην Κρήτη και ίσως χρειάζεται να
φέρουμε κι εδώ αυτόν το σπόρο...
Απολαύστε το τραγούδι...
Αφιερωμένο...

(Νίκος Κυριακάκης "ήρθανε οι ειδικοί φρουροί" του Ευθύμη Ζαχαριουδάκη)

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

"Μαζί..."

Τα πρωινά ένας ψεύτης ήλιος
προσπαθεί να με κάνει να ονειρεύομαι...
Τα μεσημέρια πάντα βρέχει και τώρα πια
τα απογεύματα δεν είναι γελαστά...
Τις νύχτες, φωτιές καίνε τα όνειρά μας...
αναστάτωση και πόνος,
στην πάντα τεχνητή θαλπωρή του γκρίζου...
Λείπεις μα είσαι εδώ...
Φεύγεις...μα δεν λείπεις!
Μείνε αγκαλιά μου ώσπου να περάσει η μπόρα.
Ώσπου να 'ρθεις ξανά, χαρά να φέρεις...


("απλά κι αληθινά" Ανδρέας Τσουκαλάς 1992)

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια...( Μέρος XI )


Και πάλι σήμερα ακούραστοι, οργισμένοι ήμασταν εκεί!
Αλλά δεν ήμασταν πλέον γελαστοί!
Ένας εκ των "πραιτόρων των πόλεων" είχε φροντίσει
να λείψει για πάντα ο γιος του τάδε...
Όπως ίσως "κατά λάθος", κάποιος έτερος "πραίτορας"
αποφασίσει να λείψει ο γιος ή η κόρη, του Τάδε, του Δείνα!
Για τον εργασιακό μεσαίωνα, την κοινωνική ανισότητα,
τις περικοπές εξόδων στις οποίες εξαναγκαζόμαστε,
το μαύρο χάλι και την καταλήστευση των πολιτών,
τις ιδιωτικοποιήσεις και απολύσεις,
το πλιάτσικο, τις τρελλές αγελάδες, τη νόσο των πουλερικών,
την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, την ανομβρία,
το κλείσιμο της Πειραϊκής - Πατραϊκής, τον πόλεμο σε Ιράκ,
Αφγανιστάν, διάλυση ΕΣΣΔ, την βαθμολογία του Εργοτέλη
κι ότι άλλο άλλο φανταστείτε...
ΦΤΑΙΝΕ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ!!!
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!

Ε, ναι λοιπόν, έχω εμπάθειες!!!

Υ.Γ: Ξεστραβώθηκα όλο το απόγευμα για να δημιουργήσω το άνωθι
φωτογραφικό ανοσιούργημα. Εύχομαι να εισπράξω τουλάχιστον
μια μήνυση και να μην πάει τσάμπα τόσος κόπος...

("mother" και "goodbue blue sky" από τους Pink Floyd)


Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Αίσχος!!!

Πέρα από οργή και θλίψη έχω αβυσσαλέο μίσος και θυμό!
Τόσο που δεν ξέρω αν μπορώ να ελέγξω και να μην αρχίσω να
χυδαιολογώ για τους πληρωμένους φονιάδες που "αστυνομεύουν"
τη χώρα τραμπουκίζοντας και σκοτώνοντας πιτσιρίκια...
Κατακάθια, απολειφάδια, ντροπή και αίσχος της κοινωνίας:
Εσείς και οι πολιτικοί σας προϊστάμενοι εγκαταλείψτε τη χώρα
πριν γίνετε αποδέκτες της λαοδικίας.
Ανήκετε σε άλλες, σκοτεινές εποχές, μαύρων σελίδων της Ιστορίας!
Θάνατος στο φασισμό!!!



(ακούγεται το θέμα από "τα πέτρινα χρόνια" του Σταμάτη Σπανουδάκη)

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

"Κράτα με..."

Αν είσαι άρρηκτα συνδεδεμένος με κάτι...
Αν αυτός είναι ο σκοπός της ζωής σου...
Κι αν αυτό με το οποίο είσαι δεμένος,
είναι η δικαίωσή σου στη ζωή...
Αν ζεις κι αναπνέεις για κάτι τόσο μοναδικό...
Τότε τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σπάσει αυτόν το δεσμό...
Και ξέρεις, βαθιά μέσα σου, ότι νικάς...σιωπηλά!
Επειδή όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν φτηνά...
Αν θες, αυτό πες το...αγάπη!!!