...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Οι αμοιβές των γελαστών...


Προς αποφυγή παρεξηγήσεων και αποκατάσταση της λάθους εικόνας δείτε το ακόλουθο...
Σημ: Είναι εκτός περιόδου απεργιακών κινητοποιήσεων

Και κάτι άλλο...
Από την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών δεν παίζονται μόνο οι θέσεις εργασίας των λιμενεργατών ούτε τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Μάθετε πως λόγω μη εγχώριας παραγωγής, το 70% των προϊόντων που διακινούνται στην Ελληνική αγορά (από σιδερικά έως και κατεψυγμένα τρόφιμα)
εισάγονται και περνάνε από το λιμάνι
(ξεφορτώνονται από λιμενεργάτες και μηχανήματα).
Το κόστος γι' αυτό το "πέρασμα" είναι από τα φθηνότερα στην Ευρώπη γι' αυτό και ο Πειραιάς είναι στις πρώτες θέσεις των λιμανιών στον κόσμο.
Τώρα αν περάσει σε ιδιώτη πιστεύω πως είναι κατανοητό ότι οι τιμές διαμετακόμισης δε θα μείνουν επ' ουδενί σ' αυτά τα πλαίσια...
Οι ανατιμήσεις θα πέσουν βροχή και κανένας από τους διαχειριστές της Εθνικής Οικονομίας δεν θα' χει την ευθύνη της ακρίβειας...
Ο νοών νοείτω!

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια...


Φιλαράκια μου καλά,
αν και δεν ακούγεται τίποτα απο τα ΜΜΕ (για ευνόητους λόγους) οι λιμενεργάτες συνεχίζουμε για τρίτο μήνα τον αγώνα μας ενάντια στο ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας και την "παραχώρηση" της σε ξένους επενδυτές...
Λάβετε γνώση λεπτομερέστερα απο τα κάτωθι άρθρα και διαδώστε τον αγώνα μας αφού δεν το κάνει κανένας άλλος...

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Ένα...χαμογελαστό απόγευμα


Μπορεί να έρχεται η σιωπή να σε συντροφεύει τη νύχτα...
Ίσως η αναποδιά, η αδικία να σε κάνει να δακρύζεις...
Μα σκέψου πως υπάρχει πάντα κάποιος που δε σταματάει να σε σκέφτεται...
Ίσως είναι σπάνιο, σου φαίνεται απίστευτο κι όμως συμβαίνει...
Χαμογέλασε, η ζωή έχει και χαρές...
Πίστεψε, μην κλείνεις την πόρτα στη φιλία, στην αγάπη...
Αν μια πίκρα πέρασε μη στέκεις εκεί...
Ο κόσμος είναι στρογγυλός κανείς δεν είναι το τέλος!
Ο καθένας από μας δικαιούται μια εξαίρεση, μια ευκαιρία ακόμα...
Απλοποίησε τον εαυτό σου, τη διαδικασία της φιλίας, της αγάπης...
Είναι συναίσθημα, δεν είναι επιστήμη...
Μόνο αν το νιώθεις μπορείς να το περιγράψεις, να το ζήσεις, να το χαρείς!
Φύγε απ' το ψέμα, την επιφύλαξη, την υποκρισία!
Αυτά υπονομεύουν την ψυχή σου...κι αυτό είναι το σπουδαιότερο που έχεις να χάσεις!
Πίστεψε σε σένα, χωρίς εγωισμό και έπαρση, δες και τους αναξιοπαθούντες...
Χαμογέλα, ευχαρίστησε το Θεό, τους γονείς σου κι αυτούς που σ' αγαπούν
κι όλα θα πάνε όπως θες...

Ήταν μια προσφορά...από έναν φίλο

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

"Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες" (Ουίνστον Τσώρτσιλ)





Τι περιμένετε μωρέ;
Να δείτε τους βάρβαρους μεσ' τα σπίτια σας;;;
Τι Ελλάδα παραλάβαμε απο τους πατέρες μας
και τι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;;;
Κι εσείς ωρέ κοτζαμπάσηδες, παχύδερμα
κοιτάξτε καλά αυτούς τους ήρωες
γιατί τους απογόνους τους θα τους βρείτε μπροστά σας...
"Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει"

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Το κατάλευκο πέπλο που σκέπασε το μαύρο μας το χάλι...(απαραίτητη η γονική συναίνεση)

Δώστε μου μια νότα αισιοδοξίας...
Ένα λόγο να πάψω να γκρινιάζω...
Μια αφορμή για να'μαι περήφανος Έλληνας!Αφήνετε απόμαχους της ζωής, συνταξιούχους των 500€ να τουρτουρίζουν κάτω απο τις τσιριτσάντζουλες που παίζονται με το πετρέλαιο; Πόσα έχει λάβει απο αυτούς το καταληστευμένο απο εσάς ασφαλιστικό ταμείο; Γιατί ρε καθάρματα αφήνετε την έγκυο να ακροβατεί πάνω στα χρυσοπληρωμένα πεζοδρόμια που'χουν παγώσει; Αν ήταν καμιά ξυλόκοτα κομματικής οργάνωσης με κρατικό αυτοκίνητο θα τη μετακινούσατε εεε; Ρε παλιορεμάλια του κερατά ξέρετε κάτι; Αν δεν είστε τόσο άχρηστοι όσο φαίνεστε και το απονήρευτο μυαλουδάκι σας ψάχνει λύση για το ασφαλιστικό, τότε να σας δώσω εγώ λύσεις:
1) Ξεβρακωθείτε και δώστε μας πίσω ΟΛΕΣ τις εισφορές που'χουμε καταβάλλει.
Οχι στην υποχρεωτική ασφάλιση.
Θα τις επενδύσουμε εμείς, μιας κι εμείς φταίμε που πήγατε και τις παίξατε στα ζάρια (ομόλογα) και σίγουρα θα συνταξιοδοτηθούμε ασφαλέστερα.
2) Αφήστε τις "παραχωρήσεις" της κρατικής περιουσίας αφού και τα έσοδα δε σας φτάνουν και ο "κουμπαράς" το 2019 δε θ' ανοιχτεί απο μας κι έτσι κι αλλιώς "μαγικά" τότε θα'ναι άδειος πάλι.
3) Αφού είστε τόσο άγιοι άνθρωποι και κόπτεσθε για την μητρότητα, την πατρότητα και την ποιότητα ζωής όλων ημών, κόψτε τους παχουλούς μισθούς σας και διαθέστε τους για το ξεχρέωμα των μαλακιών που έχετε κάνει. Καλά ντερλικώσατε τόσα χρόνια, ήρθε η ώρα που θα σας πάρουν με τις πέτρες.
4) Πάρτε πίσω τις χαρισμένες ασφαλιστικές εισφορές απο τους μεγαλοβιομηχάνους...
Ας έρθουν κι αυτοί στο μπουρδέλο τους με το λεωφορείο. Ποιό γουρούνι απο εσάς πήγε με τη συγκοινωνία στη βουλή προχτές που ΔΕΝ ήταν αργία; Ασυμβίβαστο δε λέγεται αυτό που σας υποχρεώνει να δικαιολογείτε το μισθό σας;;;
Εμείς και στην εργασία μας πήγαμε και τη δόση του δανείου βάλαμε
(γιατί ο κωλοεβραίος καραδοκεί)...
Και 2-3 σχετικά-άσχετα...
ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΟΙ ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ-ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΕΙΣ...
Όχι λόγω dvd κι αναμονής καταθέσεων...έτσι...απλά τους ήρθε!!!
ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΚΑΙ ΝΙΚΑΙΑΣ...
Όλοι οι δρόμοι περιμετρικά των σχολείων είναι μεσ' το χιόνι και τον πάγο...
Δεν κοστίζει τίποτα το αλάτι...μπροστά σ' ένα πιτσιρικάκι στο "Παίδων"...
Ντροπή σας καθάρματα!!!
Θα'ρθει κι εσάς η ώρα σας...
Κι ακολουθεί η φωτό σχετικά με τις ανατιμήσεις...

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Ένα κατάλευκο...γελαστό απόγευμα...

...13 Φλεβάρη 2004...
...17 Φλεβάρη 2008...
Το κοινό που 'χουν αυτές οι μέρες είναι η επίσκεψη της νοσταλγίας ντυμένης στα λευκά...Φωνές πάλι κατάκλυσαν τη γειτονίτσα μας, άτσαλα οι πιτσιρικάδες ξέστρωναν ότι η φύση έστρωσε πάνω στ' αυτοκίνητα, λείπουν αρκετοί απ' την τότε παρέα μας...κι έχουν έρθει άλλοι...που μας έκαναν πιο "σοβαρούς"...
Αναστέναξα, κοίταξα κλεφτά πίσω μου το σοκάκι μπαίνοντας στο σπίτι κι έτρεξα να σου δώσω στο χεράκι αυτό που μόλις έκλεψα...
Μια χούφτα χιόνι... την άγγιξες δειλά και την πέταξες αδέξια γελώντας στο δρόμο...
"-Πάμε μέσα μικρούλη, θα κρυώσεις...αυτή ήταν η πρώτη σου επαφή με το χιόνι..."
Στην προηγούμενη χιονόπτωση ήσουν στην κοιλίτσα της μανούλας...μικρέ μου!

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Το γελαστό απόγευμα των...ερωτευμένων...


Αχχχ...πως και πως περιμέναμε όλοι και όλες αυτή τη μέρα για να πάρουμε το δωράκι απο τον καλό ή την καλή μας, να πάμε να δειπνήσουμε στο ρεστοράν με το ημίφως κτλ...κτλ...

ΡΕ ΟΥΟΥΣΤ!!!
Λάθος σελίδα διάλεξες να διαβάσεις για ερωτευμένους...
Όχι πως δεν πιστεύω στον έρωτα...αλλά όλα σήμερα είναι πολύ δήθεν μωρέ αδερφάκι μου...
και το κέρατο στο φλώρο πάει σύννεφο...κι όσο μεγαλύτερο το δώρο τόσο μεγαλύτερες οι ενοχές του κέρατου...

Στον έρωτα, όπως και στη φιλία, πρέπει να'σαι απόλυτα χύμα, ο εαυτός σου ρε παιδί μου...

Συναισθηματικά...γυμνός, χωρίς επιφύλαξη, ανιδιοτελώς, χωρίς όρια, χωρίς φρένα...
"Τι να μας κάνει η νύχτα, μια νύχτα μόνο τι να μας κάνει..." έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι...
Θα μου υποδείξει ο έμπορος ποια νύχτα θα'ναι αυτή και πότε να γιορτάσω το αχαλίνωτο πάθος μου;;;
...Κόκκινα τριαντάφυλλα, κόκκινα κουτάκια με κόκκινες κορδέλες και κόκκινες καρδούλες, κόκκινα εσώρουχα με ή χωρίς παραμορφωμένα απο τις πατσές καρτούνς, κόκκινο κρασί και κόκκινο ψέμα στο αποψινό κρεβάτι της υποκρισίας...
Αξίζει λοιπόν να γίνουμε...Βαλεντίνοι για μια μέρα;;;
"Καλά να περάσετε"...

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Ένας, αλλά...γελαστός!


"-Βρε παιδάκι μου τρελλάθηκες;
Χτύπα γροθιά στο μαχαίρι...Θα πας φυλακή έτσι όπως σκέφτεσαι, κανείς δεν τα 'βαλε με το θηρίο...
-Κι εμείς το '68 θυμάμαι φεύγαμε απο τη μια δουλειά και πηγαίναμε στην άλλη, μέχρι και σκατά καθαρίζαμε για να τα φέρουμε βόλτα...
Μια ζωή έτσι ήταν τα πράγματα, απ' το κακό στο χειρότερο πήγαιναν, εσύ θ' αλλάξεις τον κόσμο;..."
-ΝΑΙ, ΑΝ ΒΡΕΘΟΥΝΕ ΔΥΟ ΤΡΕΛΛΟΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ, Ο ΕΝΑΣ ΠΑΡΝΗΘΑ ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ, ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ Ο ΕΝΑΣ ΘΑ 'ΜΑΙ ΓΩ...
Απο σεβασμό στους προγόνους δε δημοσιεύω φωτογραφικό υλικό του '60 αλλά θυμόμαστε όλοι την κακομοιριά της κουρελούς και τη μιζέρια απο το τσίγκινο βρυσάκι...
Αν ξεχάσατε κακώς, αν όμως θυμάστε βλέπετε πως όλο και προς τα 'κει πάμε...
Εγώ όμως όχι!!!
Δε γυρίζω πίσω, σταματάω τις περικοπές για να χορτάσετε τις αχόρταγες κι αηδιαστικές βρωμοκοιλιές σας, δεν ακούω τους εκφοβισμένους απο εσάς γέροντες γονείς μου και θα με βρείτε απέναντί σας, παχύδερμα, πιο οργισμένο, πιο λυσσασμένο απο ποτέ...
Αν το "ορθό" και το "δίκιο", σας το υπαγορεύουν 90χρονοι ξεχυμένοι, αδούλευτοι, αρχαιοκάπηλοι προδότες...
...κι αν αυτό το ραμολυμέντο λέει πως εγώ πρέπει να εργάζομαι ως τα 68 μου, τότε ο δικός μου νόμος λέει:

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Παιδιά, κάντε χρήση μιας μέρας αδείας και κατεβείτε ΟΛΟΙ στην απεργία της ΓΣΕΕ...
Κάντε κι εσείς τον αγώνα σας απο τον ιδιωτικό τομέα...
Δώστε ηχηρό μήνυμα στα κάθε μεγέθους αρπακτικά που μας ρουφάνε το αίμα!!!
Όλους μας έχει πάρει ο διάολος!!!,
Απέχοντας δεν εξασφαλίζεις εύνοια...

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ...