Γελαστό άλλοτε, θλιμμένο τώρα...

Το πάλεψα να μην γράψω τίποτα σήμερα...
Όμως η συνείδηση είναι ανίκητος αντίπαλος για μένα.
Άνοιξα την τηλεόραση...λεβέντες φαντάροι με άψογο βήμα
παρέλασαν και σήμερα τιμώντας την ηρωική επέτειο...
Παρέλασαν σε μια μισο-πουλημένη
απαξιωτική για τους πολίτες χώρα,
διατεθειμένοι ν' αγωνιστούν για την διαφύλαξη της αδικίας
κατά των απλών πολιτών και την θωράκιση των πολιτικών
συμφερόντων που ξεδιάντροπα ως μεσίτες
κατακερματίζουν την εθνική μας περιουσία...
Που ξεδιάντροπα προσπαθούν να μας πείσουν ότι λειτουργούν
κι "εργάζονται για το καλό μας"...
Που ρουφώντας τις τεράστιες κοιλιές τους μας τείνουν το ιδρωμένο,
γλοιώδες κι αδούλευτο χέρι τους φορώντας το πιο σιχαμερά
αηδιαστικό χαμόγελο του κόσμου...
Σίγουρα οι παππούδες μας δεν αγωνίστηκαν για να σώσουν
τα χοντρόκωλα τομάρια των προγόνων σας...
Εξάλλου οι πρόγονοί σας είχαν παραδώσει τα κλειδιά της
Ελλάδας κι είχαν δραπετεύσει στο εξωτερικό...
Κι όσοι έμειναν εδώ συνετάχθησαν με τον εχθρό!
Δεν έχυσαν το αίμα τους για να ξεπουλάτε εσείς
οικόπεδα σήμερα αλλά
για μια εδαφική ακεραιότητα που εσείς
σήμερα αδυνατείτε να προασπίσετε.
Έδωσαν μάχες για λευτεριά και ιδανικά,
λέξεις άγνωστες για εσάς που προπηλακίζετε απολυμένους εργάτες
επειδή απαιτούν τα αυτονόητα!
Μασόνοι, κολεγιο-αναθρεμμένοι τσογλαναρέοι του κερατά!
Πάρτε το χαμπάρι!
Όποιος δεν έχει επιβιώσει από μάχες δεν ξέρει να μάχεται!
Όποιος δεν κρατάει ψηλά το κεφάλι δεν δικαιούται να ζει!
Είμαστε λίγοι μα τρελλοί κι αγωνιζόμενοι μέχρις εσχάτων,
οι απόγονοι των φαντάρων του αλβανικού έπους!
Σταματήστε να ρεζιλεύετε την Ελλάδα...
Την μόνο ΔΙΚΙΑ μας Ελλάδα!

(ο ήχος είναι ηχογράφηση από επιθεώρηση του 1940...
μια παρλάτα που ακούγεται η Σοφία Βέμπο)