Καλοκαίρι, η παραλιακή άδεια από αυτοκίνητα (!!!)...
Μια αληθινή αγάπη...
ένα απ' τα περίεργα παιχνίδια της ζωής...
μια θυσία κι ένα τέλος...
"-Ξέρεις τι σκέφτομαι;""-Τι σκέφτεσαι;"
"-Έτσι όπως είμαστε τώρα λέει,
οι δυο μας - εσύ ξεχτένιστη κι εγώ μ' ένα πουκάμισο -
να μπαίναμε σ' ένα αεροπλάνο...κι όπου μας πάει..."
...Από τα έργα που δε χορταίνω να ζω!
:)))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚολλάει με το προηγούμενο ποστ σου οτι η ευτυχία βρίσκεται στην απλότητα της στιγμής!
Καλημέρα!!
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια στιγμή, ίσως αιώνας, ίσως μια ζωή ολόκληρη...
Στην προκειμένη περίπτωση, ευτυχία της μιας στιγμής...κάτι ουτοπικό και τόσο...οξύμωρο!
Όσο το "Γελαστό απόγευμα"...
Φιλιά
:))
...Οπου μας παει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μεγάλη κουβέντα!
Οπου μας πάει.
Να μπορούσαμε να το πούμε εστω για μια φορά στη ζωή μας...
Έτσι φίλε Νίκο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο συγκεκριμένο ρόλο περιγράφεται η ζωή ενός πολιτικού, που κάθε άλλο παρά πολιτικός είναι...
Ή μάλλον είναι ο ιδανικός τύπος του άντρα που κάνει για πολιτικός κι όχι αυτά τα φλωρολαμόγια που ξέρουμε...
Ο συγκεκριμένος ήρωας του έργου είχε το σθένος και την πυγμή να το κάνει...
Τα σημερινά παχύδερμα είναι βιδωμένα στις καρέκλες τους και καμιά ευθιξία ή ανικανότητα δεν μπορεί να τους οδηγήσει στην παραίτηση.
Ίσως επειδή τα παντελόνια τα φοράνε μόνο και μόνο για να μην κρυώνουν τα πόδια τους...
Πάλι στην πολιτική έπεσα Γμτ! Μια φορά και γω πήγα να μιλήσω για έρωτες και πάλι στην πολιτική πέφτω. Τι διάολο! Κατάρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ρε Νικόλα μην ξηγιέσαι...
Πρέπει μου φαίνεται να δεις το έργο!
Κατάλαβα το σκεπτικό σου, πίστεψέ με κι εγώ στο ίδιο ύφος γράφω.
Αλλά φιλαράκι μου η λεβεντιά που αντιμετωπίζει τη ζωή, τη σχέση του, γενικά το παρόν του αυτός ο ήρωας του έργου είναι αξιοζήλευτα...
Ίσως ποτέ κανείς (για να 'ρθω στην κουβέντα μας) τελικά δεν μπόρεσε ν' αποδράσει από ότι τον τραβάει στο βυθό...
Ίσως γιατί η μοίρα αυτών που αξίζουν είναι να μένουν εδώ...
Να μάχονται!
Γερά φιλάρα :))
οκ κατάλαβα . λιγη πλάκα έκανα αλλά με ...βαρύ αναστεναγμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο είναι το έργο δεν μου είπες να το δω μήπως και πάρω καμία εμπνευση. Για φυγή!
"Ένα γελαστό απόγευμα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού...
Δες το και θα καταλάβεις πολλά!