...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

Ένας "απογευματινός" επίλογος για το 2007...



...Φτάνουν λοιπόν οι μέρες που ο Θεάνθρωπος θα γεννηθεί για να φέρει σε όσους το θελήσουν το μήνυμα της Αγάπης, της Ελπίδας και της ψυχικής θαλπωρής και ανάτασης...
...Θα προσπαθήσει δηλαδή να περάσει αυτό το μήνυμα γιατί κάμποσα χρόνια τώρα το 'χουμε γραμμένο...μόνο στις κάρτες αυτό το μηνυματάκι...

Θα ξοδέψουμε όπως πάντα 18 μισθούς αντί του 13ου, θα χώσουμε μπινελίκια με το τσουβάλι στους οικείους μας γιατί "αργία μήτηρ πάσης κακίας", θα ξεκινήσουμε για το "χωριό" για να μείνουμε στο σπίτι της γιαγιάς που σφαχτήκαμε να το διεκδικήσουμε αδέρφια και ξαδέρφια, θα πήξουμε ως τα διόδια, θα ρίξουμε και κάνα κάρο καντήλια "μα καλά όλοι οι μαλ...ες σήμερα βρήκαν να φύγουνε;;;" και μετά τις Αφίδνες θα σανιδώσουμε το γκάζι στο καινούργιο GTI,FSI,VTEC 2.0 T κάνοντας το κέφι του 8χρονου υιού μας που μας προτρέπει να τον περάσουμε το γύφτο με το PANDA που'ναι μπροστά μας...

"Ω ρε καμάρι που το'χω ο άτιμος!!! Ποιος με πιάνει!!! Και στο κωλοχώρι της μ...κισμένης μόλις ακούσουν το σφύριγμα του τούρμπο θα βγούν όλοι και θα φωνάζουν "έρχεται η Μαρίαααα"...ΟΥΠΣ! λάθος αυτό είναι απο διαφήμιση...αλλά και λίγο σχετικό...Ευτυχώς κι η κωλόγρια μας άφησε και το ρημαδόσπιτο...Ακόμα το χρωστάω βέβαια αλλά χαλάλι..μέχρι τζακούζι έβαλα...Κωλόβλαχοι!!! σας έφερα τον πολιτισμό!!!...

"Όχι ρε γαμώτο!!! πέρασες καθόλου απ τη μάνα μου στο γηροκομείο;;;

- Οχι...κι ήθελα να την ρωτήσω αν το βούτυρο το ζεματίζει για τους κουραμπιέδες..."

...Γέννηση του Θεανθρώπου, λοιπόν, σ' ένα κόσμο που ο γονιός εκδίδει το παιδί του για μια τηλεκάρτα, μήνυμα Αγάπης σε αυτούς που "ξεχνάνε" τα πεταμένα γεροντάκια στα γηροκομεία, μήνυμα Ελπίδας σε αυτούς που αντί καρδιάς έχουν μια τεράστια τσέπη...

...Και μήνυμα αγώνα κι αλληλεγγύης σε όσους μετά τις γιορτές περιμένουν εξελίξεις στην εργασία τους χάριν των δίποδων καρεκλοκένταυρων που λυμαίνονται τ' οτιδήποτε υγειές σ' αυτό τον τόπο...

...Εύχομαι απο καρδιάς, μαγικά, ν' αλλάξει το τοπίο και να πάψουν να κυκλοφορούν επικίνδυνα "ζώα" ανάμεσά μας...

Πως;;; Με την Θεία Φώτιση...

Με Υγεία, Αγάπη και καθαρή Συνείδηση λοιπόν...



Καλά Χριστούγεννα


Ξέρεις ποιός...

1 σχόλιο:

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...